ปัญหาชีวิต

[Raksngbs]

จากที่เล่า ชีวิต จขกท ก็ราวเด็กในรุ่นเดียวกันนะคะ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้อายุเยอะแค่ไหน แม้กระนั้นก็คงจะยังอยู่ในช่วงวัยรุ่นตอนแรก วัยนี้ จะไม่เหมือนกับชีวิตในวัยเด็กและทารก รวมทั้งยิ่งในยุคปัจจุบัน การเกื้อกูลดูแลตนเองได้ จำต้องทำเป็นเร็วขึ้น ที่เขียนนี้ เขียนเพื่อบอก จขกท ว่า แม่มีเหตุผลที่ต้องไปเฝ้าคุณตา เชื่อว่าในใจแม่ ก็ลำบากที่จะเลือก แม้กระนั้นระหว่างพ่อของท่านกับลูกเป็นจขกท เดี๋ยวนี้ ผู้ที่ต้องการแม่ที่สุด เนื่องจากว่าป่วยเป็นคุณตา ถ้า จขกท รักแม่และตา และก็เบาๆคิดให้ดี ทวนประเด็นนี้ใหม่ ความรู้สึกว่าถูกแม่ละเลยไป จะเบาๆหายไป เพราะความเข้าใจใหม่เข้ามาแทนที่

คนในวัยนี้ มักยังติดกับความเคยชินที่จะได้รับการถนอม ราวกับวัยเด็ก และก็คิดจากมุมสิ่งที่จำเป็นของตนยิ่งใหญ่ ถ้าเกิดฝึกฝนคิดในมุมของคนอื่นบ้าง หลายๆเรื่องที่รู้สึกว่าตนเป็นผู้ถูกทำให้เสียใจ ไร้คนดูแล ฯลฯ จะหายไป จะพอเข้าใจว่าไม่ใช่ตนเองเท่านั้น ที่ต้องดิ้นรนกับหลายๆเรื่อง หลายๆอย่างๆแม้กระนั้นผู้ใหญ่รอบกาย และก็ทุกคน ต่างก็มีธุระ มีภารกิจ รวมทั้งชีวิตส่วนตัวของพวกเขาเอง รวมทั้งสิ่งที่พวกเขาทำให้นั้น เชื่อเถอะนะคะว่า พวกเขาทำดีที่สุดเท่าที่จะทำเป็นแล้ว หน้าที่ของ จขกท ก็คือทำหน้าที่ของตนเองให้ยอดเยี่ยม ทั้งนี้ ต้องรู้เรื่องเพราะ เมื่อวัยมากขึ้น หน้าที่และก็หน้าที่ทั้งหลายแหล่ก็จะเพิ่มขึ้นด้วย หลายกรณี มันเพิ่มด้วยเหตุว่าถูกสั่ง ถูกบอก แม้กระนั้นอีกมากมาย ที่มนุษย์เราจำเป็นต้องรู้ด้วยตัวเอง

จากที่เล่า จขกท มิได้ปราศจากความเชื่อมั่นในตนเอง และก็ขวยเขินเท่าที่คิด สิ่งนี้ เห็นได้จากการที่ถูกบูลลี่ แต่ไม่สนใจ กระทั่งพวกเขาเลิกไป คนปราศจากความมั่นอกมั่นใจตนเอง ทำแบบนี้มิได้หรอกนะคะ แล้วก็นี้เป็นกรรมวิธีการจัดแจงกับการถูกบูลลี่ที่ดีเลิศๆวิธีหนึ่งเลยทีเดียว ไม่มากก็น้อย การบูลลี่ กับการหยอกในหมู่เพื่อนฝูงมีรายละเอียดแล้วก็เจตนาไม่เหมือนกัน บูลลี่นั้น เจตนาคือตั้งมั่นทำให้เสียใจ เสียความมั่นใจ และก็ทำร้ายจิตใจ แม้กระนั้นหยอกเย้า เจตนาต่างออกไป คือการเล่นสนุก และหวังให้สหายบันเทิงใจด้วย ในหลายสาเหตุ สิ่งเกิด ไม่ใช่บูลลี่ และตามหลักแล้ว เมื่อมิตรสหาย มนุษย์เราก็จำเป็นต้องรู้ว่ามิตรสหาย ไม่ใช่มุ่งมั่นไปเสียหมด เขียนหัวข้อนี้ หากว่าจะมีประโยชน์ต่อผู้ที่บางทีอาจผ่านเข้ามาอ่านด้วยค่ะ

กับแม่นั้น ช่องว่างเกิดขึ้นเนื่องจากการติดต่อสื่อสารกันน้อยเกินไป และก็หรือติดต่อไม่ผ่าน ส่วนใดส่วนหนึ่งอาจด้วยเหตุว่าแม่ไม่มีเวลาและก็ความชำนาญที่จะรับฟัง จขกท อย่างตั้งใจ และในเวลาเดียวกัน จขกท เองก็บางทีอาจไม่ยอมสื่อสาร แล้วก็หรือยังไม่อาจจะหาวิธีติดต่อสื่อสารกับแม่เพื่อแม่รู้จักแล้วก็เข้าใจตนเองที่เป็นอยู่ได้ ถ้าเกิดไม่ติดต่อให้ดี การที่แม่จะรู้ว่าลูกอยากอะไร คิดอะไรอยู่ เป็นอะไรและทำอะไรอยู่ ไม่ใช่ง่าย ต้องการอะไร จะต้องบอก ไม่ว่ากับแม่แล้วก็หรือกับทุกคน อย่ารอคอยให้คนอื่นๆจำต้องอ่านใจแล้วก็สิ่งที่มีความต้องการของตนเองจ้ะ

ส่วนอาจารย์นั้น จะว่าไปแล้ว อาจารย์ไม่น่ากล่าวอย่างนั้น แต่ว่าอาจด้วยเหตุว่าคำตอบของ จขกท อาจมีส่วนทำให้อาจารย์พูดเช่นนั้น และนี้คือความจริงที่เกิดขึ้นในชีวิตคนเราเป็นประจำนั้นเป็น เป็นไปไม่ได้ที่คนเราจะพบกับคนที่บอกดีปฏิบัติดีกับเราไปเสียทั้งหมดทั้งปวง ในหลายๆครั้ง เป็นเนื่องจากนิสัยและก็ความเคยชินของพวกเขา แต่อีกไม่น้อย ที่ตัวเราเองก็มีส่วนทำให้คนอื่นทำกับพวกเราแบบนั้น ที่สำคัญคือ ไม่เก็บเหตุการณ์พวกนั้น มาไว้ในหัวใจ เพราะในความจริง มันจบลงแล้ว แล้วก็การเก็บเอาไว้ภายในในใจทำให้ใจหมองหม่นหมองเสียเปล่าๆสิ่งที่บางทีอาจเก็บเป็นการเล่าเรียนรู้และก็บทเรียนค่ะ นอกจากนี้ ปล่อยให้มันผ่านไป ถ้อยคำหรือประโยคเหล่านี้ เจ็บเมื่อคิดตามคำ แต่ถ้าหากรู้เรื่องเรื่อง บริบท คนพูดรวมทั้งตัวเองในเวลานี้ๆไม่มีเหตุให้จะต้องเจ็บ จะต้องเศร้าใจ ถ้าแต่จะต้องเติบโตต่างหาก

ชีวิตมีสุขทุกข์ปะปน กำเนิดเป็นคน จะมีสุขภาพเกี่ยวกับจิตแข็งแรงได้ เลือกได้นะคะ ว่าจะสุขง่าย หรือทุกข์ง่าย เลือกให้สุขง่ายเหอะนะคะ

เป็นทรรศนะหนึ่งเพียงแค่นั้น มอบรักblogspottoday.weebly.com/] blogspottoday[/url]